MAİ VE SİYAH DEĞERLENDİRMESİ Halit Ziya Uşaklıgil tarafından 1897 yılında kaleme alınan “Mai ve Siyah” romanı, adını; mai (Mavi-Su rengi) renginde sembolize edilen, gerçeğin kıskacından kaçan hayallerin âlemi ve siyah renginde sembolize edilen, hayallerin varlığına tahammülü olmayan gerçeklerin âleminden alır. Eser, mai hayallerle başlayıp siyah gerçeklerle noktalanır. Roman boyunca mai ve siyahın tezatlığı ele alınır. “Mai ve Siyah” romanı, batılı roman modelinin ölçütlerine intibak eden ve batılılaşma çabasının neticesini bünyesinde barındıran ilk romandır. Roman, Arapça-Farsça kelime ve terkiplerle örülen anlaşılması güç ifadeleri ve yüksek zümreye hitap eden aktarım özellikleriyle Servet-i Fünun Dönemi dil anlayışına ışık tutar. Servet-i Fünun dönemi, Salon Edebiyatı olarak da tanınır, karakteristik özelliği bakımından toplumdan soyutlanan ve ayrı bir kümeye münhasır olan bir anlayışa sahiptir. Nitekim roman, bu ağır ve ağdalı üslubun ulaşacağı noktanın belirli bir kesiml